Θεωρείται ένας από τους πιο δημοφιλείς ήρωες κόμικ στην Ευρώπη, μαζί με τον Αστερίξ και τον Τεν Τεν. Ο Λούκι Λουκ, ο κάουμποϊ που δρα στην αμερικάνικη Άγρια Δύση συλλαμβάνοντας τους κακούς, που «πυροβολεί πιο γρήγορα κι από τη σκιά του» και στο τέλος κάθε ιστορίας χάνεται καβάλα στο άλογο του στο ηλιοβασίλεμα, σιγοτραγουδώντας «είμαι ένας φτωχός και μόνος κάουμποϊ, πολύ μακριά από το σπίτι μου».
Ο χαρακτήρας είναι δημιούργημα του Βέλγου καρτουνίστα «Μορίς» (Μορίς ντε Μπεβέρ), που μαζί με τον εκπληκτικό Γάλλο κομικογράφο και συγγραφέα Ρενέ Γκοσινί (Αστερίξ, Μικρός Νικόλας) έκαναν τον Λούκι Λουκ διάσημο.
Το κόμικ ξεκίνησε σαν παρωδία της άγριας δύσης και η πρώτη του εμφάνιση, με τον Λούκι Λουκ να έχει αρκετά διαφορετική μορφή από την μετέπειτα κλασική, έγινε στις 7 Δεκεμβρίου 1946 στην ιστορία «Arizona 1880», που δημοσιεύτηκε στο βέλγικο περιοδικό «Spirou» (τεύχος 47). Η υπόθεση τοποθετείται στην αμερικάνικη Δύση κατά τον 19ο αιώνα, μετά τη λήξη του αμερικάνικου εμφυλίου πολέμου. Τα πρώτα τεύχη τα έφτιαξε μόνος του ο Μορίς αλλά από το 1955 ξεκινά τη συνεργασία του με τον Γκοσινί και το κόμικ οδηγείται στη χρυσή του εποχή και εκτοξεύεται εμπορικά και σε δημοφιλία.
Η συνεργασία τους ξεκίνησε με την ιστορία «DesrailssurlaPrairie (Ράγες στο Λιβάδι)» που εκδόθηκε τον Αύγουστο του 1955 και πάλι στο Spirou. Η σειρά μεταφέρθηκε στο περιοδικό του Γκοσινί «Pilote» και έκανε ντεμπούτο το 1967 με την ιστορία «LaDiligence (Η άμαξα)».
Γρήγορος, εύστοχος και δίκαιος
Ο περιπλανώμενος κάουμποϊ έχει σαν στόχο του την πάταξη του εγκλήματος και την υπεράσπιση του δικαίου. Οι μοναδικές του ικανότητες στο σημάδι είναι βασικό χαρακτηριστικό του Λούκι Λουκ. Δεν είναι καθόλου βίαιος. Ποτέ δεν σκοτώνει αλλά πάντα εξουδετερώνει τους αντιπάλους του πυροβολώντας και χτυπώντας το όπλο τους! Αν ο στόχος του δεν είναι ορατός, η σφαίρα κάνει πάντα τα απαραίτητα γκελ (συνήθως μέσα στα σαλούν της εποχής) για να φτάσει σε εκείνον που θέλει και να τον θέσει υπό έλεγχο. Η ψιλόλιγνη φιγούρα με το τσιγάρο (και μετέπειτα το άχυρο) μόνιμα στο στόμα, με την ψυχραιμία και την στωικότητα του σου δίνει τη βεβαιότητα ότι όλα θα πάνε καλά.
Τις περισσότερες φορές κυνηγά τους κακοποιούς αδερφούς Ντάλτον (ακόμα και τη μητέρα τους, Μα), που δραπετεύουν συνεχώς από τη φυλακή μέχρι να τους βάλει ξανά μέσα ο ίδιος. Έχει πάντα παρέα το ευφυέστατο άλογό του, Ντόλυ και τον Ραντανπλάν, το χαζό σκυλί που τον βοηθά να εντοπίζει τους Ντάλτον.
Η παρέα και οι... κακοί
Ντόλυ (JollyJumper): Ο πιο πιστός σύντροφος του Λούκι Λουκ. Η Ντόλυ (ή «Ντόλης» στις τελευταίες ελληνικές εκδόσεις, καθώς στην αυθεντική έκδοση ήταν γένους αρσενικού) είναι το πανέξυπνο άλογό του («το πιο έξυπνο άλογο στον κόσμο»), που ακολουθεί παντού το αφεντικό του και το βοηθά στις περιπέτειές του. Μιλάει στον αναγνώστη μέσα από συννεφάκια διαλόγου και έχει ιδιαίτερο χιούμορ (συνήθως το χρησιμοποιεί για να κοροϊδέψει το σκυλί Ραντανπλάν, τον οποίο θεωρεί «ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της φύσης»!).
Ραντανπλάν (Rantanplan): Κυνηγόσκυλο που μεγάλωσε στη φυλακή, προσέχοντας -χωρίς επιτυχία- να μην φύγει κάποιους από τους έγκλειστους κακοποιούς. Βοηθάει τον Λούκι Λουκ, εντοπίζοντας συνήθως τα ίχνη των Ντάλτον όταν δραπετεύουν. Δεν φημίζεται για την εξυπνάδα του («το πιο χαζό σκυλί στο σύμπαν») και λατρεύει τον Τζο Ντάλτον, που αντιθέτως μισεί παθολογικά το σκυλί. Περπατάει αργά, είναι τεμπέλης και επιρρεπής στις γκάφες και δεν ξέρει να κολυμπά. Μιλάει κι αυτός στον αναγνώστη. Ο χαρακτήρας του πρωτοεμφανίστηκε στην ιστορία «SurlapistedesDalton» στο περιοδικό Spirou, στις 4 Φεβρουαρίου του 1960. Στη συνέχεια έγινε αναπόσπαστο κομμάτι των κόμιξ του Λούκι Λουκ.
Αδερφοί Ντάλτον: Τα τέσσερα αδέρφια με το κλιμακωτό ύψος (Τζο, Ουίλιαμ, Τζακ, Άβερελ, από τον κοντύτερο και πιο έξυπνο στον ψηλότερο και πλέον αφελή) μονοπωλούν με τις δολοπλοκίες και τις συνεχείς αποδράσεις τους από τη φυλακή την προσοχή του Λούκι Λουκ και το μεταξύ τους κυνήγι κυριαρχεί στα κόμιξ. Τα περισσότερα επεισόδια ξεκινούν με την απόδρασή τους και τελειώνουν με την επιστροφή τους στη φυλακή, ελέω… Λούκι Λουκ.
Ο Τζο είναι ο πιο κοντός και έξυπνος της οικογένειας, οξύθυμος και αρχηγός της συμμορίας και διακατέχεται από μεγάλο μίσος για τον Λούκι Λουκ. Ο πιο ψηλός Άβερελ είναι και ο πιο ανόητος. Έχει συνεχώς το μυαλό του στο φαγητό (τρώει ακόμα και σαπούνι) και εκνευρίζει αφάνταστα τον Τζο, με τον οποίο συνέχεια μαλώνουν. Οι… μεσαίοι Ουίλλιαμ και Τζακ είναι ουδέτεροι σαν χαρακτήρες και απλώς λειτουργούν πυροσβεστικά στις διαμάχες των άλλων δύο. Ο Μορίς εμπνεύστηκε τους χαρακτήρες τους από την αληθινή συμμορία των Ντάλτον (Μπομπ, Γκρατ, Μπιλ, Έμετ) που έκαναν ληστείες σε τράπεζες και τρένα στα τέλη του 19ου αιώνα, με τους οποίους σύμφωνα με το σενάριο οι… φανταστικοί Ντάλτον είναι ξαδέρφια.
TRIVIA
- Τα κόμιξ του Λούκι Λουκ έχουν μεταφραστεί σε 23 γλώσσες.
- Το πιο πρόσφατο τεύχος Λούκι Λουκ κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2010. Είναι το «LuckyLukecontrePinkerton» από το συγγραφικό δίδυμο DanielPennacκαι ToninoBenacquistaκαι αποτελεί τον 4ο τόμο της σειράς «Οι νέες περιπέτειες του Λούκι Λουκ». Στην ιστορία αυτή, ο Λούκι Λουκ έρχεται αντιμέτωπος με τον ντετέκτιβ και κατάσκοπο Άλαν Πίνκερτον (ιστορικό πρόσωπο για την Αμερική, έζησε από το 1819 έως το 1884 και ήταν εκείνος που ίδρυσε το πρώτο γραφείο ντετέκτιβ στις ΗΠΑ), που με τις επαναστατικές μεθόδους έρευνας και χωρίς καμία ανοχή έχει πάρει τη θέση του και θεωρεί εαυτόν διάδοχο του Λούκι Λουκ.
- Η πρώτη κυκλοφορία του Λούκι Λουκ στην Ελλάδα έγινε το 1968 από τον εκδότη Θ. Ανδρεόπουλο και τις εκδόσεις Στρατίκη (41 τεύχη). Το 1975 τα δικαιώματα της σειράς πέρασαν στις εκδόσεις Τ.Ψαρόπουλος και από τον Δεκέμβριο του 1984 μέχρι σήμερα, τα έχει η ΜΑΜΟΥΘ Κόμιξ (78 τεύχη).
- Μετά το θάνατο του Γκοσινί το 1977, με τον Μορίς συνεργάστηκαν πολλοί σεναριογράφοι, μεταξύ των οποίων οι: Βικ, Μπομπ ντε Γκρόοτ, Ζαν Λετουρζίκαι Λο Χάρτογκ φαν Μπάντα.
- Το 1987 ο Ραντανπλάν απέκτησε τη δική του, ομώνυμη σειρά κόμιξ, με σεναριογράφους τους Μορίς, Ζαν Λετουρζί, Μπομπ ντε Γκρόοτ, Βιτόριο Λεονάρντο, σειρά βασισμένη στους χαρακτήρες του Λούκι Λουκ.
- Ο Μορίς έφυγε από το ζωή το 2001 και την σχεδίαση των νέων ιστοριών του Λούκι Λουκ ανέλαβε ο Γάλλος Ασντέ, σε συνεργασία με τον σεναριογράφο Λοράν Γκερά.
- Μέχρι το 1983, ο Λούκι Λουκ είχε πάντα στο στόμα του τσιγάρο. Εκείνη τη χρονιά, ο Μορίς αναγκάστηκε να το αντικαταστήσει στο σχέδιο με ένα κομματάκι άχυρο, εξαιτίας της κριτικής που δεχόταν από τις αντικαπνιστικές οργανώσεις και για εμπορικούς λόγους, προκειμένου το κόμικ να έχει επιτυχία και στην αμερικάνικη αγορά. Ο ίδιος είχε δηλώσει πως «το τσιγάρο είναι μέρος του χαρακτήρα του ήρωα, όπως η πίπα του Ποπάυ». Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας τον βράβευσε το 1988 για την… εξαφάνιση του τσιγάρου από το κόμικ.
- Οι Μορίς και Γκοσινί επεδίωκαν οι ιστορίες του Λούκι Λουκ να βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα, με τον όρο οι ιστορικές… πινελιές να μην χαλάνε το κωμικό στοιχείο των υποθέσεων. Έτσι, μέσα από τις ιστορίες, ο Λούκι Λουκ γίνεται μέρος πολλών ιστορικών γεγονότων της αμερικάνικης Δύσης, όπως π.χ. στη δημιουργία του πρώτου διηπειρωτικού τηλέγραφου.
- Εμφανίζονται επίσης στο κόμικ μορφές ιστορικές, προσωπικότητες της εποχής που εκτυλίσσεται η δράση, όπως οι: Μπάφαλο Μπιλ, BillytheKid, Αφοί Ερπ, Τζέσε Τζέημς, Αβραάμ Λίνκολν, Μπελ Σταρ, Μαρκ Τουέιν κ.α. Σε κάποια από τα τεύχη υπάρχει στο τέλος μία σελίδα που πληροφορεί τον αναγνώστη για τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα, συμπληρώνοντας όσα περιγράφονται στηνιστορία του κόμικ.
- Το 1993, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κόμιξ της γαλλικής πόλης Ανγκουλέμ (το μεγαλύτερο της Ευρώπης, διεξάγεται κάθε χρόνο), υπήρχε ξεχωριστή έκθεση προς τιμήν του Λούκι Λουκ.
- Οι περιπέτειες του Λούκι Λουκ έχουν μεταφερθεί σε κινούμενα σχέδια στον κινηματογράφο (DaisyTown-1971,LaBalladedesDalton-1978, LesDaltonencavale-1983) και στην τηλεόραση (1983 και 1991, σε συνεργασία Μορίς και των στούντιο Hanna-Barbera). Έχουν επίσης γυριστεί τρεις κινηματογραφικές ταινίες με ανθρώπινους χαρακτήρες (1991, 2004, 2009) και μία τηλεοπτική σειρά (1992).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου